Laat deze plek gewoon achter je.
Vraag niets aan degene die tegen een muur zit,
bestudeer niet aandachtig de rimpels van de vrouwen,
wacht niet tot de mannen naar huis terugkeren,
buig je niet vertederd over een baby heen,
laat je ogen zich niet met tranen vullen,
en tot slot: zwaai niet, en glimlach niet.
Ga weer terug naar je toeristenbus,
zonder een enkele foto,
zonder een gedicht aan hen te wijden,
druk je voorhoofd stil tegen het koude raam,
alsof je niets gezien hebt,
alsof je je niets herinneren zult
en herinner je ook echt niets.
Nooit!
Herinner je dit nooit.

_Translated by Anna Maria Mattaar